خیلی  از روزه داران نمی توانند در روزهای طولانی و گرم   طاقت بیاورند،  و فراموش می کنند دلیل مهم  روزه داری صبر کردن  است و روزه را شکسته و تشنگی خود را برطرف میکنند و  یا به شیوه های نادرست روی می آورند در نتیجه با تمام شدن ماه مبارک رمضان دچار چاقی  شده یا به خاطر بروز مشکلات  گوارشی اصلا موفق نمی شوند تمام روزه های خود را بگیرند

اگر سال های گذشته با چنین مشکلاتی مواجه شده اید، احتمالا امسال هم سردرگم مانده اید که برای حفظ سلامت بدن طی یک ماه روزه داری چه روندی را باید در برنامه غذایی خود در پیش بگیرید که در پایان ماه مبارک رمضان با سری برافراشته نماز عید فطر را به جا بیاورید.  در این مطلب به شما خواهیم گفت کدام غذاها برای وعده های سحری و افطاری مناسب ترند و چگونه پیش از حلول ماه مبارک رمضان جسم خود را برای روزه داری آماده کنید.

خوردن وعده سحری در روزه داری یک اصل سالم ماندن است ضمن آنکه روزه دار در ساعات سحر از برکات معنوی فریضه خود بهره مند می شود. با خوردن سحری مناسب می تواند به پایداری سطح آب و قند خون در طول روزهای بلند کمک کند. میوه جات حاوی فیبر و سالاد گزینه های مناسبی هستند که مصرف آنها در کنار وعده اصلی می تواند به این منظور کمک کند. نوشیدن بیش از حد آب در این وعده ممکن است منجر به سوء هاضمه و مشکلات گوارشی شود بنابراین بیشتر از دو لیوان آب در وعده سحری توصیه نمی شود.

همچنین به دلیل کاهش تعداد وعده های غذایی در این ماه، کل مقدار مصرف غذا نیز باید حتما کاهش یابد. برخی افراد به تصور اینکه روزه داری باعث تضعیف بدن آنها می شود، بین افطار تا سحری مصرف مواد غذایی را با توجیه نادرست تقویت بدن افزایش می دهند که این مسئله باعث می شود در پایان ماه مبارک رمضان، وزن بدن و چربی خون افزایش یابد و در کمال تاسف برخی از روزه داران از منافع سلامت بخش روزه باز بمانند.

برخی افراد تصور می کنند با حذف وعده سحری می توانند لاغرتر شوند اما این تصور کاملا اشتباه است و آسیب هایی مانند مشکلات گوارشی، زخم و ورم معده، ضعف و بی حالی در طول روز، پرخاشگری و … را به دنبال خواهد داشت. همچنین بیدار ماندن بعد از سحری به دلایل پزشکی بهتر از خوابیدن است. اما برای راحت تحمل کردن گرسنگی، خوب است هنگام سحری از خانواده حبوبات بیشتر استفاده کنید مثلا می توانید از عدسی، باقلا، لوبیا چشم بلبلی و نظایر آن به صورت عدس پلو، باقالی پلو و…. استفاده کنید.

همچنین مصرف غذاهایی مانند برنج، ماکارونی و سیب زمینی بهتر است کاهش یابد تا قند خون تان ثبات بیشتری داشته باشد. تثبیت قند خون تحمل گرسنگی را راحت تر کرده و تغییرات خلق و خو و همچنین خستگی فکری را کاهش می دهد و تمرکز حافظه را نیز بهبود می بخشد.

همچنین هنگام سحری از خوردن غذاهای سنگین گوشتی و سرخ کرده خودداری کنید. این غذاها باعث افزایش تشنگی می شوند. مصرف غذاهای پرنمک و سرخ شده در ماه رمضان اثر زیانبار بیشتری دارد و این یک ماه فرصت خوبی برای ترک عادات بد غذایی است پس از فرصت استفاده کنید تا هم در ماه رمضان سلامت بمانید و هم با پایان این ماه همچنان از ترک عادات بد غذایی تان باز هم نفع ببرید.

چون دستگاه گوارش در زمان افطار برای دریافت حجم بالای مواد غذایی آمادگی ندارد، توصیه می شود وعده غذایی سبک و ملایم مشابه وعده صبحانه در نظر گرفته شود. نوشیدن مایعات نسبتا گرم مانند شیر، چای کم رنگ به همراه نان سبوس دار، پنیر، گردو و سبزی از انتخاب های مناسب هستند.

مصرف قندهای ساده (مانند زولبیا و بامیه و انواع شربت و شیرینی) باعث افزایش ناگهانی قند خون شده که منجر به ترشح زیاد انسولین می شود و با توجه به اینکه انسولین موجب کاهش قند خون می شود، فرد خیلی زود احساس ضعف و گرسنگی خواهد کرد بنابراین به جای استفاده از زولبیا و بامیه مواد طبیعی مانند عسل  کشمش و خرما آن هم در حد اعتدال توصیه می شود.

همان طور که گفته شد وعده افطار را بهتر است با یک نوشیدنی ولرم مانند چای، آب یا شیر به همراه مواد قندی حاوی فیبر مانند خرما آغاز کرده و با یک غذای سبک مثل نان و پنیر یا آش و سوپ کامل کنید.

البته مصرف غذاهای نرم یا شلی مانند فرنی و شله زرد و مانند آن هم برای شروع افطار مناسب هستند؛ البته در حد اعتدال. همچنین برخلاف سحری، می توانید غذاهایی مانند برنج، ماکارونی، سیب زمینی و غذاهای شیرین تر بیشتر استفاده کنید. برای پیشگیری از بروز ناراحتی های گوارشی  ترش کردن و سوزش سر معده از مصرف زیاد غذاهای شیرین و چرب مانند زولبیا و بامیه در وعده های سحری یا افطاری پرهیز کنید.

حدودا ۴۵ دقیقه تا یک ساعت بعد از افطار یک وعده شام سبک به شکل شام های معمول و با پرهیز از پرخوری به همراه سبزی و سالاد تکمیل کننده نیازهای تغذیه ای فرد است. مصرف مواد غذایی پرچرب و پر کالری هنگام شام که فاصله چندانی نیز با زمان خواب ندارد از عوامل بروز افزایش وزن است.  فاصله پس از افطار تا سحر زمان مناسبی برای تامین آب مورد نیاز بدن است که باید مصرف آن تدریجی باشد. همچنین استفاده از میوه ها نیز برای تکمیل هرم تغذیه ای در همین زمان توصیه می شود.

نوشیدن مقادیر زیاد آب به ویژه آب سرد می تواند مشکلاتی مانند سوء هاضمه، دل درد و بی اشتهایی را برای فرد در پی داشته باشد. جهت تامین آب لازم از حدود یک ساعت بعد از افطار تا نیم ساعت قبل از سحر، دست کم شش لیوان آب بنوشید. توجه داشته باشید از خوردن چای پررنگ ، قهوه، کاکائو و موادی که باعث دفع بیشتر آب (به علت مدر بودن) از بدن می شوند، (به خصوص در سحری) پرهیز کنید.

همان طور که گفته شد وعده افطار را بهتر است با یک نوشیدنی ولرم مانند چای، آب یا شیر به همراه مواد قندی حاوی فیبر مانند خرما آغاز کرده و با یک غذای سبک مثل نان و پنیر یا آش و سوپ کامل کنید البته مصرف غذاهای نرم یا شلی مانند فرنی و شله زرد و مانند آن هم برای شروع افطار مناسب هستند؛ البته در حد اعتدال.

بهتر است یادمان باشد در وعده های افطار نیز میزان قند مصرفی خود را کنترل کنیم. به گفته متخصصان تغذیه، مصرف بیش از حد شیرینی بعد از ۱۸-۱۷ ساعت گرسنگی، درست مثل آن است که فرد تشنه ای آب یخ بنوشد. مسلما این فرد نه تنها سیراب نشده بلکه ولع نوشیدن آب در او بیشتر و بیشتر می شود. بعد از ساعت های طولانی گرسنگی، ضعف بدن فرد روزه دار با مصرف مقداری قند (خرما، زولبیا و بامیه و …) برای مدتی کوتاه فروکش خواهد کرد اما بعد، میل او به خوردن مواد قندی بیشتر افزایش می یابد و نتیجه اش که همان اضافه وزن، بدشکلی بدن، بالا رفتن قند خون و فشار خون، افزایش LDL (کلسترول بد خون)، افزایش اسید اوریک و،  اوره و … است، در پایان ماه مبارک نمایان می شود!  شاهد این مدعا هم، آمار موجود در این زمینه است که می گوید: «میزان مصرف مواد قندی و چربی (قند، خرما، زولبیا و بامیه، حلوا و …) در یک ماه مبارک رمضان در خانواده ها، بیشتر از ۱۱ ماه دیگر سال است!