هر نوع اختلال در مسیر عصبی باعث اختلالاتی در انزال خواهد شد. یکی از این اختلالات که در بین مردان هم شیوع زیادی دارد، انزال دیررس یا عدم انزال است. انزال دیررس به این معناست که باوجود انجام رابطه زناشویی طبیعی و موثر مرد نتواند حداکثر ظرف مدت 15 تا 20 دقیقه به انزال برسد، اما گاهی باوجود تحریکات مناسب جنسی مرد لذت جنسی را حس نمی کند و دچار عدم انزال می شود.

تفاوت انزال خشک با عدم انزال 

عدم انزال با انزال خشک تفاوت دارد. در عدم انزال مرد اصلا ارضای جنسی یا انزال را از نظر روانی تجربه نمی کند، ولی در انزال خشک مرد به طور کامل احساس می کند که دچار انزال شده، ولی هیچ مایع منی هنگام مقاربت دیده نمی شود. شاید این تصور ایجاد شود که انزال پسگرد رخ داده است و مایع منی وارد مثانه می شود، ولی در عدم انزال چنین اتفاقی رخ نمی دهد.

انزال دیررس و عدم انزال علل مشترکی دارد

تعداد مبتلایان به انزال دیررس و عدم انزال نسبتا زیاد است و حدود 4 درصد از مردان به این دو اختلال مبتلا هستند.

علت ها متعدد است؛ یکی از علت ها فیزیولوژیک است؛ مانند کاهش حس دستگاه تناسلی یا کند شدن رفلکس های عصبی. این اتفاق در بعضی از مردانی که عادت دارند با تحریکات بخصوصی به انزال برسند، بیشتر دیده می شود؛ مثلا مردانی که به مدت زیاد خودارضایی کرده اند، به مرور در رابطه زناشویی دچار مشکل می شوند.

بعضی از بیماری های مادرزادی، اختلالات آناتومیک مانند جراحی پروستات یا جراحی گردن مثانه که به دستگاه عصبی صدمه می رساند یا در مجموع بیماری هایی که به دستگاه عصبی لگنی آسیب می زند.

افرادی که دیابت طول کشیده دارند (یکی از شایع ترین دلایل عدم انزال ابتلا به بیماری دیابت است)، بیمارانی که در اثر تصادف دچار صدمات نخاعی می شوند، بیماری سرطان پروستات پیشرفته که جراح مجبور به برداشتن کامل پروستات است، هر نوع عمل جراحی که زنجیره عصب سمپاتیک در آن صدمه ببیند (مثل بیماری سرطان روده بزرگ که جراح ناچار است تمام روده بزرگ را بردارد و این کار به عصب سمپاتیک آسیب می رساند)، عمل جراحی روی غدد لنفاوی شکم (در بیماری سرطان بیضه غدد لنفاوی شکمی خارج می شود)، هر نوع بیماری غدد درون ریز مثل کم کاری غده تیروئید، کم کاری غدد جنسی در بیماری هیپوگنادیسم یا کوچک ماندن غدد جنسی (بیضه ها)، استفاده از بعضی داروها مانند داروهایی که برای فشار خون بالا تجویز می شود، داروهای روانگردان مانند ضد افسردگی ها که برای بیماران افسرده تجویز می شود، مصرف هر نوع ماده مخدری نیز باعث عدم انزال یا انزال دیررس می شود و عواملی دیگر از این دست.

اعصاب دستگاه تناسلی از طریق شبکه هیپوگاستریک در داخل لگن تنظیم می شود. پس پرتودرمانی و رادیوتراپی لگن نیز ممکن است به این اعصاب صدمه بزند. بیماران مبتلا به ام .اس هم دچار این دو اختلال هستند، زیرا بیماری ام اس به نخاع شوکی و مغز آسیب می زند.

علت زمینه ای باید یافت شود

در واقع هر بیماری که با این دو شکایت به پزشک مراجعه می کند، حتما لازم است شرح حال و معاینه درستی از او انجام شود. برای همه بیماران آزمایش و عکس درخواست می کنیم تا علت اصلی پیدا شود. چون با از بین بردن علت زمینه ای می توان مشکل بیماران را تا حد زیادی برطرف کرد.

با آزمایش خون نیز اطلاعات خوبی از بیمار به دست می آید. معمولا در این آزمایش ها میزان هورمون های بدن مثل تیروئید یا هورمون های جنسی و میزان قند خون بیمار را ارزیابی می کنند. تصویربرداری از نظر وجود اختلالات مادرزادی و سیستوسکوپی نیز از دیگر کارهاست.

درمان انزال دیررس و عدم انزال

درمان به دو نوع تقسیم می شود؛ ابتدا باید علت زمینه ای برطرف شود. بیماری که چند سال مبتلا به بیماری ام.اس یا دیابت است یا فردی که به دلیل عمل جراحی اعصاب لگنی اش آسیب دیده باید درمان شود. درمان در این دسته از بیماران دارویی است.

گاهی هم مشکلات بیمار منشأ روانی دارد و اصلا مشکل جسمی در کار نیست. این بیماران را اغلب به متخصصان روانپزشک ارجاع می دهیم، چون آنها به روان درمانی یا رفتاردرمانی نیاز دارند.

بیمارانی که فقط با خودارضایی به انزال می رسند نیز باید با تمرین هایی خاص آموزش ببینند که از طریق روابط زناشویی به ارضای جنسی یا انزال برسند.

جام جم